วันพุธที่ 26 สิงหาคม พ.ศ. 2552

กลับมาอีกครั้ง




























































































































(เห็นไหมรูปมันฟ้อง)



















วันก่อนเข้ามาได้เดี๋ยวเดียว ก็งานยุ่ง เลยต้องออกไปก่อน แต่วันนี้พอจะว่างก็เลยเข้ามาใหม่ จะมาเม้าต่อเรื่องที่ไปเที่ยวเชียงใหม่ เราไปกันวันเสาร์ที่ 8 เครื่องออกประมาณ เกือบ 3 ทุ่ม(เครื่องเลื่อนประมาณ 2-3 ชั่วโมง ทำให้ถึงช้าเลย แย่จัง)









1. วันอาทิตย์ที่ 9 ออกไปเที่ยวแต่เช้าเลย เราออกจากที่พักก็ไปไหว้พระธาตุดอยสุเทพก่อน บนพระธาตุมีเด็กแต่งชุดชาวเขามารำ เพื่อหาเงินมาสมทบทุนการศึกษา ให้น้องโอมไปถ่ายรูปด้วย กลับทำหน้าบอกบุญไม่รับ ใครแหย่ยังไงก็ไม่ยิ้มเลย พออกมาจากกลุ่มเด็กชาวเขา แม่ก็ถามว่า ทำไมหนูไม่ยิ้มเลยล่ะลูก น้องโอมตอบมาว่า ก็ไม่สวยนะ ทุกคนในบ้านขำกันใหญ่เลย (แหม่ น่าดูนักนะพ่อหนุ่มน้อย) และมาต่อกันที่สวนสัตว์เชียงใหม่ อยู่ที่สวนสัตว์ทั้งวันเลย น้องโอมสนุกมากที่ได้ไปดูสัตว์ และได้ไปดูหมีแพนด้าด้วย(กำลังฮิตเลยตอนนี้) แต่ได้ดูแป๊บเดียวเอง เพราะน้องโอมเล่นร้องไห้เสียงดังเพราะอยากจะเข้าไปเล่นกับหมีแพนด้าในคอกของเค้า ทำให้แม่ต้องรีบพาน้องโอมออกมาจากห้องนั้นเลย เพราะเค้าไม่ให้ส่งเสียง เดี่ยวแพนด้าจะไม่ออกมาจากห้องแอร์ให้คนดู ทำให้คนมองมาที่น้องโอมเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อกันเลย และที่น้องโอมชอบอีกเหมือนกันคือไป AQUARIUM ชอบมากเลย ยิ่งตอนดูระบำใต้น้ำและตอนที่มีตุ๊กตามาเต้นยิ่งชอบใหญ่เลย (ตอนแรกก็ทำท่ากลัวแต่ตอนหลังชอบใหญ่เลย)









วันพุธที่ 19 สิงหาคม พ.ศ. 2552

หายไปซะหลายเดือนเลย




















ช่วงนี้แม่ไม่ค่อยว่างเข้ามาบล็อกเลย เพราะงานยุ่งมากเลย แถมยังแพ้ท้องอีกต่างหาก(แต่ช่วงนี้ดีหน่อยหายแพ้ท้องแล้ว ก็จะ 5 เดือนแล้วนี่หน่าขืนยังแพ้อยู่ก็แย่แน่เลย น้องของโอมไม่ได้กินอะไรแน่ๆ) แต่ช่วงที่ผ่านมาก็ไม่ค่อยมีอะไรเท่าไหร่ มีแต่เมื่อวันที่ 8-11 ส.ค 52 ที่ผ่านมา ปู่+ย่า+แม่+อาโอ๋ ได้พาน้องโอมไปเที่ยวเชียงใหม่มา(ทนเห็นน้องโอมเสียใจที่ไม่ได้ไปดูหมีแพนด้าที่สวนสัตว์เชียงใหม่ไม่ได้) เลยพาไปดู แต่พอน้องโอมเห็นหมีแพนด้าเท่านั้นก็ร้องไห้เสียงดังเลย เพราะอยากจะไปเล่นกันแพนด้าในกรงของเค้า ทำให้แม่ต้องรีบพาออกมานอกห้องทันที(เพราะเค้าไม่ให้ส่งเสียง เดี๋ยวหมีไม่ยอมออกมากินใบไผ่ น้องโอมเสียงดังทำให้คนหันมามองเป็นตาเดียวกันเหมือนจะกินทั้งแม่และน้องโอมเลย)

วันเสาร์ที่ 20 มิถุนายน พ.ศ. 2552

เที่ยวสวนสน(ประจวบ) ตอน 2

เอา vdo ตอนเล่นน้ำทะเลมาให้ดูอีก 1 ตอนคะ

เก็บตก


เมื่อวันที่ 19 พฤษภาคม 52 น้องโอมได้แผลอีกแล้ว เพราะซนน้อยไปหน่อย วิ่งไม่ค่อยระวัง เลยไปชนประตูรถอาโอ๋เข้า หัวเจาะเลย (ดูรูปกันเอาเองก็แล้วกัน แม่ไม่อยากบรรยายแล้ว)

ออกงานโรงแรม


เมื่อวันที่ 6 มิถุนายน 52 ปู่+ย่ามีงานเลี้ยง เลยพาหลานชายไปด้วย เป็นการออกงานกับปู่+ย่า ครั้งแรก(ที่ไม่ใช่งานญาตินะ) น้องโอมใส่สูท ด้วยนะ งานนี้มีแต่คนชมน้องโอมทั้งนั้นเลย ใครๆก็คิดว่าน้องโอมอายุ 3-4 ขวบแล้ว ทั้งที่จริงแล้ว แค่ 2 ขวบกว่าเอง งานนี้น้องโอมไม่มี งี่เง่า งอแง แต่จะมีซนบ้างเป็นเรื่องปรกติของน้องโอมอยู่แล้ว แต่ปู่+ย่า สรุปแล้วว่าน้องโอมต่อไปนี้ พาออกงานได้แล้ว ไม่มีปัญหา (เป็นไงบ้างละดูรูปแล้วหล่อไหมล่ะ)








เที่ยวสวนสน(ประจวบ)

เมื่อวันที่ 30-31 พฤษภาคม 52 น้องโอมได้ไปเที่ยวพักผ่อนที่สวนสน(ประจวบ) กับที่บ้าน มีปู่+ย่า+พ่อ+แม่+อาโอ๋+พี่ตั้ม+พี่เต๊อก(ไม่รู้แม่เขียนชื่อถูกหรือเปล่า) น้องโอมสนุกมากเพราะมีแต่โปรแกรมของน้องโอมทั้งนั้นเลย ทั้งไปเลี้ยงช้าง+เลี้ยงสุนัข(โครงการหมาจรจัดของในหลวงที่หัวหิน) และยังสนุกกับการเล่นน้ำทะเลถึง 2 วันเลย และยังได้ไปนมัสการหลวงปู่ทวดที่วัดห้วยมงคลด้วย จะมีก็แต่โปรแกรมที่ย่าตั้งใจจะพาน้องโอมไป แต่เวลาไม่พอก็คือ จะพาไปขี้ม้าที่ชายหาดหัวหิน(น่าเสียดายแทนน้องโอมจังเลย) แต่แค่นี้น้องโอมก็สนุกมากแล้ว น้องโอมได้เล่นน้ำทะเลกับทุกคนที่ไปไม่เว้นแม้แต่ ปู่+ย่า ยังเล่นน้ำกับน้องโอมเลย

วันจันทร์ที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2552

พัฒนาการที่ดีขึ้น

ตอนนี้น้องโอมกินข้าวเองแล้วนะ(ตั้งแต่ไปโรงเรียนก็มีพัฒนาการที่ดีขึ้นตามลำดับ) ตอนนี้ไม่ต้องให้ย่าคอยเดินตามป้อมข้าวแล้ว พอได้เวลากินข้าวย่าก็จะตักข้าวและใส่กับข้าววางไว้ น้องโอมก็จะเดินมาหยิบจานข้าวลงไปนั่งกินข้าวเอง(กินเรียบร้อยด้วย) ไม่เชื่อดูได้นะ แต่ก็อาจจะมีหกหล่นบ้างนะ(ให้อภัยจ๊ะลูก)

เกมส์ต่อหัว(โหดไหมล่ะ)




นี่คือภาพตัวต่อที่ถูกต้อง
















เกมส์ตัวหัวสัตว์(สำหรับเด็กอายุ 1-5 ขวบ) อี้นุชซื้อมาให้น้องโอม ตอนนี้น้องโอมต่อหัวได้ครบหมดแล้วนะ(เก่งจังเลยลูก 2 ขวบเองก็ต่อได้แล้ว) แต่น่าเสียดาย หัวดันหายไป 2 หัว มาดูน้องโอมเล่นเลยแล้วกันนะ

เที่ยวซาฟารีกาญจบุรี




น้องกิมไซก็ไปกับเค้าด้วยนะ





















อี้นุชยิ้มเหมือนพี่ราฟเลย
















อี้น้ำ+พี่first อย่าแย่งกันเลี้ยงพี่ราฟนะ














พี่ราฟหน้าจะชนน้องโอมอยูแล้วนะ













เอ้ากินให้อิ่มนะพี่ราฟ




















น้องกระต่ายหิวจังเลย















พ่อเอ๋+น้องโอม+(แม่)ซะเมื่อไหร่












อาหารพี่เข้วันนี้





















ไม่แน่ใจเหมือนกัน(กลัวจะกัด) เลยต้องดูให้แน่ใจ














ขอจับหน่อยนะพี่เข้





วันที่ 19/4/09 บ้านเทเวศน์ไปทำบุญที่วัดตะคร้ำเอน(เลี้ยงพระเพล) พอเสร็จแล้ว ก็ไปเที่ยวซาฟารีที่ จังหวัดกาญจนบุรีกัน เลยเก็บรูปมาฝากกัน แต่วันนี้อากาศร้อนมากเลย เล่นเอาทุกคนเกือบเป็นลมกัน แต่โชคดีนะที่ไปถึงก็ตอนเย็นแล้ว เลยไม่ค่อยร้อนมากเท่าไหร่(ขนาดไม่ร้อนนะ ทุกคนเหงื่อเต็มตัวเลย) แต่เด็กๆทุกคนก็สนุกมากเลย ที่สำคัญไม่มีใครกลัวสัตว์เลย ทุกคนกล้าจับสัตว์ทุกชนิดเลย(ที่จับได้นะ)

วันเสาร์ที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2552

สงกรานต์ปี52(เพิ่มเติม)




อันนี้ไปเที่ยวสวนนงนุชมา














สถานการณ์ที่นี่ น้องโอมปกติไม่วุ่นวายเท่าไหร่

















ได้ขี่หมูก็ดีใจแล้ว

































วันศุกร์ที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2552

รักพี่ช้าง

น้องโอมจะขี้ช้างแต่แม่ไม่แน่ใจว่าน้องโอมจะกล้าขึ้นขี่จริงหรือเปล่าได้แต่ให้น้องโอมเล่นกับช้างน้อย (แต่ถ้าตัวใหญ่ก็กล้าๆกลัวๆเหมือนกันนะ) ตัวใหญ่กล้าอยู่ใกล้ๆ แต่ไม่กล้าจับ แต่ถ้าเป็นลูกช้างน้องโอมสบายมาก(ไม่กลัวอยู่แล้ว) ที่สำคัญ "น้องโอมรักพี่ช้างนะ จุ๊บ จุ๊บ "

สงกรานต์ปี52




สวนเสือศรีราชา




























































สงกรานต์ปีนี้ตอนแรกจะไปเที่ยวเหนือ แต่พ่อเอ๋โดนให้อยู่เวรที่สัตหีบ และยังมีเหตุการณ์เสื้อแดงบุกที่พัทยาอีก ทำให้น้องโอมอดไปเที่ยวไกลๆเลย ก็เลยพาไปเที่ยวสัตหีบแทน พ่อ+แม่ ก็พาน้องโอมไปเที่ยวสวนเสือศรีราชา และ สวนนงนุชมา น้องโอมชอบมากเลย (แถมยังทำแม่อายอีกด้วย) เพราะน้องโอมร้องไห้เสียงดังมาก ร้องแต่จะขี่ช้าง จะขี่ช้างตลอดเลย

2 ขวบแล้วนะ


น้องโอมครบ 2 ขวบแล้ว (น้ำหนักประมาณ 13.5 กก. )วันก่อนย่าจ้อยทำขนมเค้กมาให้น้องโอมวันเกิดด้วย ลุงต๋อยเป็นคนเขียนหน้าเค้กเองเลยนะ พอได้เวลาที่บ้านก็จุดเค้กให้น้องโอมเป่า แต่เป่าตั้งนานแล้ว เค้กยังไม่ดับเลย(แย่จัง) ดีนะที่ได้ย่าโสช่วย ไม่อย่างนั้นเค้กก้อนนี้คงไม่ได้กินแน่ๆเลย อิอิอิ

วันเสาร์ที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2552

คุณครูฟ้อง


น้องโอมไปโรงเรียนได้ 3 วัน วันที่ 1/4/09 ตอนปู่ไปรับที่โรงเรียนถูกครูฟ้องมาว่าเกเร (แย่จัง) แม่เลยโทรศัพท์ไปหาครูเดือนว่าน้องโอมเกเรยังไง ครูบอกว่าโอมดื้อ และซนมากเลย ไม่ค่อยยอมแบ่งของให้เพื่อน(ยังไม่รู้จักแบ่งปัน) เวลาแย่งของกันกับเพื่อนจะไม่ยอมเลย(นี่แหละนิสัยน้องโอมเลย ก็อยู่บ้านเป็นที่ 1 ตลอดนี่หน่า ไม่เคยต้องแบ่งอะไรให้ใคร) ต้องเอาจนได้ แม่เลยถามครูว่า แล้วน้องโอมเค้ามีตีเพื่อนหรือทำร้ายเพื่อนหรือเปล่า ครูบอกไม่มี(ค่อยยังชั่ว) จะมีไม่ยอมเฉพาะเวลาแย่งของกันเท่านั้น (อุตส่าห์เก่งมาตลอดเพราะไปโรงเรียนไม่เคยร้องไห้เลย)

วันพุธที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2552

ไปโรงเรียนแล้วนะ





หน้าตาผิดระเบียบนะลูก



















ทำหน้ากวนอีกแล้ว













วันจันทร์ที่ 30 มีนาคม 2552 น้องโอมไปโรงเรียนวันแรก "โรงเรียน อนุบาลนฤมนทิน " (ไปซัมเมอร์) พ่อ+แม่+ปู่ เป็นคนไปส่งน้องโอมที่โรงเรียนตอนเช้า ตอนแรกแม่ก็กลัวน้องโอมจะร้องไห้ แต่น้องโอมเก่งมากเลย ไม่มีร้องไห้เลย (มีของเล่นก็เลยไม่คิดถึงพ่อ+แม่) พ่อ+แม่นั่งแอบดูน้องโอมประมาณ 1 ชั่วโมง เพราะกลัวว่าถ้าน้องโอมนึกขึ้นมาได้จะร้องไห้หรือเปล่า (แต่ปู่กลับบ้านก่อน) น้องโอมตอนที่หาพ่อ+แม่ไม่เจอ ก็เดินมาดูที่ประตู 2-3 ครั้งเหมือนกัน แต่พอไม่เห็นใคร ก็เดินเข้าไปนั่งเล่นของเล่นเหมือนเดิม(แม่เห็นเล่น ช้าง+เสือ+สิงโค) และยังเห็นน้องโอมชวนเพื่อนมาเล่นสัตว์กันใหญ่เลย พ่อ+แม่รอดูจนแน่ใจว่าน้องโอมจะไม่ร้องไห้แน่ๆ ก็กลับบ้าน และตอนเที่ยง ปู่ก็ไปรับน้องโอมกลับบ้าน ปู่บอกน้องโอมเก่งมากพอเห็นปู่มารับ ก็ยิ้มและลุกขึ้นเดินมาหาปู่ แต่เด็กคนอื่นยืนเกาะประตูร้องไห้กันใหญ่เลย (เก่งจังเลยลูก) พอปู่พากลับมาถึงบ้าน พอเปิดประตูเข้าบ้าน น้องโอมรีบวิ่งเข้าไปในบ้านพร้อมกับร้อง "ย่าจ๋า ย่าจ๋า" เหมือนจะบอกว่าโอมกลับมาแล้วคิดถึงย่ายังเลย (ย่าปลื้มใหญ่เลย) และรีบเข้าห้องบอกย่าให้ชงนมให้กิน พอกินนมไม่นาน ก็หลับเลย(อยู่โรงเรียนเล่นมากไปหน่อยเลยง่วงเลย)

วันเสาร์ที่ 28 มีนาคม พ.ศ. 2552

แม่ขอโทษ




คืนวันที่ 27/3/09 พ่อเอ๋กำลังอาบน้ำให้น้องโอมอยู่ที่ชั่น3 แต่แม่ได้ยินเสียงน้องโอมร้องไห้ (ขนาดแม่อยู่ชั่นล่างนะ) แม่เลยรีบวิ่งขึ้นมาดูว่าน้องโอมคงพยศ อะไรพ่อซักอย่าง แม่เลยไปที่ประตูห้องน้ำ และทำเสียงร้อง "เหมียว เหมียว เหมียว" ตรงช่องประตู โดยคิดว่าน้องโอมได้ยินเสียงแมวจะได้หยุดร้องไห้ และค้นหาเสียง แต่เหตุการณ์ดับตรงกันข้าม ปรากฏว่า น้องโอมตกใจมาก และกลัวจนน้ำตาคลอเลย (พ่อเอ๋บอกขนาดพ่อเอ๋เองยังตกใจเลย) กลายเป็นนิ่งไปเลย เหมือนคนช็อค ไม่มีผิด ทำให้แม่ตกใจไปด้วย พอแม่เปิดประตูห้องน้ำเข้าไปข้างใน น้องโอมกอดแม่ใหญ่เลย และไม่ยอมปล่อย บอก "ไม่เอา ไม่เอา" และไม่ยอมเดินไปไหนเลย ต้องให้แม่อุ้มตลอด พอแม่ลุกขึ้นปล่อยให้น้องโอมยืนเอง น้องโอมก็ยืนก้มหน้าอย่างเดียวเลย (ทำให้แม่รู้สึกผิดมากเลย) รีบช่วยพ่อเอ่อาบน้ำให้น้องโอม และอุ้มลงมาห้องปู่+ย่า ปรากฏว่าอุ้มลงมาแล้วน้องโอมก็ยังนิ่งเหมือนเดิม ไม่พูดจากับใคร เอาแต่กอดแม่ กอดย่าไม่ยอมปล่อย ตอนหลังแม่เลยอุ้มมาใส่เสื้อผ้า พอจับวางนอนเพื่อทาแป้ง ก็นอนนิ่งให้ทาง่ายๆมาก จะพลิกซ้าย พลิกขวา ก็ไม่ดิ้นเลย ทำให้แม่ยิ่งไม่สบายใจใหญ่เลย แม่พยายามแกล้วแหย่ตั้งนาน กว่าจะเริ่มพูดด้วย แต่พอพูดก็ บอกทุกคนว่า "ตกใจ แมว" และทำเสียงเรียกแมวตลอดเลย จนพักใหญ่ พ่อเอ่พาขึ้นไปนอนบนห้องยังทำเสียงเรียกแมวอยู่เลย (เหมือนคนเพ้อเลย) และเป็นอย่างนี้จนนอนหลับเลย คืนนี้นมก็ไม่กิน ทำให้พ่อเอ๋ สงสารน้องโอมมากเลย จนพ่อเอ๋นอนน้ำตาไหลเลย ยิ่งเป็นอย่างนี้ ทำให้แม่ยิ่งรู้สึกผิดมากเลย แต่ไม่รู้จะทำยังไง แต่โชคดีนะที่รุ่งเช้าน้องโอมตื่นมา ก็กลับมาพูด มาเล่นเหมือนเดิม ทำให้แม่ค่อยสบายใจหน่อย (ยังไง ยังไง แม่ก็ต้องขอโทษน้องโอมด้วยจริงๆนะ แม่ไม่ได้ตั้งใจ)

วันเสาร์ที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2552

เก็บตกภาพที่หัวหิน






ควันหลงจากหัวหิน
ถ่ายกับช้าง(ขนาดใกล้เคียงกับแม่เลย)










เล่นของเล่นที่ห้างโลตัสหัวหิน




















ว่ายน้ำที่โรงแรมกับพ่อเอ๋













กินลมชมวิว(ทะเล)












สถานีรถไฟหัวหิน














ป้ายทาสีใหม่(เพื่อครอบครัวเรา อิอิ)

น้ำตกวังตะไคร้

หลังจากไปไหว้บรรพบุรุษเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็พาเด็กๆไปเที่ยวน้ำตก ตอนแรกจะพาไปเที่ยวน้ำตก 7 สาวน้อย แต่คนขับดันขับไปที่นครนายก (คาดว่าคนขับคงเข้าใจว่า 7สาวน้อยคือน้ำตกนางรองมากกว่า) จึงตัดสินใจบอกคนขับว่า ไหนๆก็มาถึงนครนายกแล้วก็ไปวังตะไคร้แทนแล้วกัน ไม่ต้องวนรถกลับหรอก เพราะเสียเวลา เนื่องจากไปถึงวังตะไคร้ก็เกือบ 5 โมงเย็นแล้ว น้องโอมสนุกมากกับการเล่นน้ำตก ไม่ยอมขึ้นเลย แม่ให้กู๋บอลเป็นคนดูแลโดยพาน้องโอมลงไปเล่นน้ำ กู๋บอลก็อุ้มและล็อกน้องโอมไว้กับตัว น้องโอมไม่ค่อยยอมตะโกนบอกให้ปล่อยๆๆๆ แล้วพยายามดิ้นหนี เพราะอยากไปเล่นน้ำกับเด็กโต แต่เล่นได้ประมาณ 15-20 นาที ก็เริ่มปากสั่น(คาดว่าคงหนาว) แม่เลยพาขึ้นจากน้ำแต่น้องโอมไม่ค่อยยอมขึ้น ร้องไห้ใหญ่เลย






ตอนแรกก็ลงน้ำกับอี้เมล์


















มาถึงทั้งทีต้องถ่ายกับป้ายซะหน่อย เดี๋ยวไม่มีใครเชื่อว่ามาวังตะไคร้














มองหาสาวๆ ไว้เล่นน้ำด้วยดีกว่า